وقتی هواپیمایی برعرشه ناوهواپیمابری فرود می آید،سرعتش باید درمسافتی حدود60 متراز 240كیلومتردرساعت به صفربرسد.وزن هواپیماممكن است  23تن باشد،بنابراین مقدارانرژی جنبشی كه بایدخنثی شود قابل توجه است.درعین حال آهستگی هواپیما نیزباید یكنواخت باشد،بدین معنا كه نباید حركتی ناگهانی رخ دهد كه یا باعث شكستگی گردن خلبان شودیا به اسكلت هواپیما فشاربیش ازحد وارد كند یا مسیرفرود را مختل كند.درحالت ایده آل،شتاب منفی باید تدریجی باشد یعنی ازصفربه ماكزیمم مقداربرسدوسپس تا وقتی هواپیما به توقف كامل برسد،ثابت بماند. به این منظور،مكانیسمهای بازدارنده ای طراحی شده اند كه دراصل همه آنهامشابه اند. درقسمت انتهایی دم هواپیمایك قلاب نصب شده كه هنگام فرود،پایین ترازسطح چرخها قرارمی گیرد.وقتی هواپیما به عرشه می آید قلاب به یك كابل بازدارنده كه درعرشه درجهت عمود بر مسیرحركت هواپیما كشیده شده است گیر می كند.این كابل توسط فنرهای فولادی كمانی شكل چندین سانتیمتر بالاتر از سطح عرشه قرارمی گیرد تا قلاب بتواند آن رابگیرد.

دوسركابل بازدارنده به دنده جذب انرژی متصل است كه برای پاسخگویی به وزن فزاینده هواپیماهای مدرن،تكنولوژی آن درسالهای اخیرپیشرفت زیادی كرده است.سیستم جذب كننده كه درناوهای بریتانیا وآمریكا ازآن استفاده فراوان می شود برپایه عملكرد اهرمی یك پیستون استواراست كه مایعی هیدرولیكی را ازطریق یك دریچه كنترل به جلومی راند.كابل بازدارنده وقتی كشیده شودازمیان چرخهای سیستم قرقره هدایت كننده(یادراصطلاح دریانوردی چرخ طناب خور)عبورمی كند كه درواقع ازطریق یك سری قرقره كه روی سیلندرثابت واهرم متحرك نصب شده اند وزیرعرشه قراردارند،حركت رابه اهرم منتقل می كند.جابجایی كابل بازدارنده اصلی درطولی مثلا برابر5مترآخرین قرقره راكه به پیستون متصل است فقط 30سانتیمترجابجامی كند.این كاهش جابجایی،اندازه پیستون رامحدودمی كند ومزیت مكانیكی مناسبی نتیجه می دهد.نیروی بازدارنده درواقع فشارئیدرولیكی داخل سیلندراست كه به سرعت اهرم بستگی دارد.وقتی ازسرعت هواپیما ودرنتیجه اهرم كاسته شود،این نیروكاهش می یابدوبه مقدارثابتی می رسد.دریچه كنترل به ترتیبی تنظیم شده است كه وقتی كابل بیشتری بیرون كشیده شود،محدودیت زیادتری ایجادكند.این تنظیم به گونه ای است كه با وزن های مختلف هواپیماهای گوناگون تطبیق كند.جریانی كه ازسیلندرئیدرولیكی خارج می شودبه محفظه ای می رود ودرآنجا برای ذخیر كردن انرژی،گازموجود درمحفظه راتحت فشارقرارمی دهد.ازاین انرژی برای تنظیم دوباره سیستم وبازگرداندن كابل بازدارنده به حالت اولیه اش استفاده می شود.گازفشرده مایع ئیدرولیكی رابا كمك یك پمپ به داخل سیلندربرمی گرداند تا ازاتلاف انرژی درسیستم جلوگیری كند.سرعت تنظیم دوباره سیستم بسیاراهمیت دارد زیرا درمدتی كوتاه تعداد زیادی هواپیماممكن است فرودآیند .بعدازفرود یك هواپیما برای اطمینان بیشتركابل بازدارنده به سرعت بازدیدوسپس محكم درمحل سابق خودكشیده می شود،كل این كارفقط 20دقیقه طول می كشد.

سنگینی هواپیماهای مدرن نیروی دریایی،این تدابیررا درجایی كه فضای عرشه محدوداست نامناسب می كند.ناوهای آمریكا بزرگترازناوهای بریتانیاهستن وآمریكایی ها طول عرشه پروازرا برای دستیابی به فضای توقف طولانی تری كه موردنیازاست افزایش داده اند.ولی درسال1968 یك ناوهواپیمابر بریتانیا به نام آرك رویال به سیستم دیگری مجهزشد دراین سیستم هنوزكابل بازدارنده موجوداست ولی به جای اهرم ئیدرولیكی ازروش آب فشانی كم انرژی استفاده می شود.درمقایسه باسیستم قدیمی ترقرقره ها،كارسیستم جدیدآب فشانی مستقیم تراست،یك چرخ طناب خرمثل سابق كابل رابه زیرعرشه می بردامااین بارهیچ كاهش مكانیكی وجودنداردوسیم مستقیماً روی یك پیستون درمحفظه ای به طول 60مترولبریزازآب عمل می كند.دراین سیلندریك سوراخ وجود داردكه درزمان كشیده شدن كابل بازدارنده به نوبت بسته می شوندودرنتیجه نیروی تقریباً ثابتی حاصل می شود.آب ازداخل سوراخها به بیرون افشانده می شودولی توسط یك سیلندربیرونی كه سیلندراصلی رااحاطه كرده است،جمع آوری می شود.یكی ازمزایای این سیستم آن است كه می توان آن رابرای پذیرش انواع هواپیماهایی كه وزنشان بین5/4 تا23 تن است برنامه ریزی كرد مسئله وزن مشكلاتی درزمینه طراحی این سیستم ایجادكرده است كه البته اكنون رفع شده اند سرعت لازم برای تنظیم دوباره سیستم بایدهمان سرعت سیستم قبلی باشد یعنی باید پیستون راظرف 20ثانیه به طوركامل به عقب حركت داد ومطمئن شد كه سیلندركاملاًپرازآب است،زیرا وجود هرنوع حباب هوادرسیلندربرهواپیمایی كه درحال توقف است شوكهایی فاجعه آمیزواردمی كند.دریكی ازروشهای تنظیم،ازیك سیستم برگشت كننده برمبنای سیلندرئیدرولیكی ویك سری قرقره استفاده می شود.